Με τις μοτοσυκλέτες είχα (θα έλεγε κανείς) τοξική σχέση.

Στην αρχή τις κακοποιούσα εγώ, μετά εκείνες επιτίθονταν στην τσέπη μου για αντίποινα, μετά τις ξανακακοποιούσα και η ζωή κυλούσε ήσυχα, αν ο ορισμός σου για την ησυχία είναι ο ήχος από το δράπανο του γείτονα στις 8 το πρωί μιας Κυριακής. Όπως κάθε κατάσταση που σέβεται τον εαυτό της, αλλά όχι εσένα, τη στιγμή που αποφάσισα να κάνω ανακατασκευή σε μοτοσυκλέτα και να χωνέψω ότι το service manual είναι για διάβασμα, μια καλή κυρία διέκοψε βάναυσα την πορεία μας, μετατρέποντας το Freewind σε συνδετήρες και θέτοντάς με εκτός αγωνιστικής δράσης για ένα τετράμηνο.

Γιατί όλη αυτή η εισαγωγή; Γιατί μέσα σε αυτό το τετράμηνο και μετά από μια λάθος επιλογή μοτοσυκλέτας την οποία θα εξηγήσω κάποια στιγμή σε άλλο άρθρο, κατέληξα ευτυχής κάτοχος ενός Sym JetX 125 του 2021 με 22.000 καλοσυντηρημένα χιλιόμετρα στο ενεργητικό του. Από σπόντα, αλλά αυτό δεν έχει καμία απολύτως σημασία.

Δεν είχα οδηγήσει σκούτερ πλην κάποιων στιγμών που χρειάστηκε, οπότε θεώρησα ότι δεδομένης της στιγμής, θα είχε πλάκα να δω πως θα εξελιχθεί η συμβίωση, καθώς από την πρώτη επαφή κάτι με κέρδισε σε αυτό, συνεπώς το προσέγγισα με περιέργεια, σα σκύλος που μυρίζει το δέντρο πριν το ουρήσει ολοσχερώς. Πίσω φρένο στο χέρι και απουσία συμπλέκτη ήταν δύο από τα πολλά νέα πράγματα στα οποία θα έπρεπε να προσαρμοστώ, οπότε το είδα λίγο σαν πρόκληση.

Φοράει ένα μονοκύλινδρο μοτεράκι 125 κυβικών υδρόψυκτο, που αποδίδει ονομαστικά 12,5 άλογα με τα οποία σε συνδυασμό με το χαμηλό του βάρος, μπορεί να ξεφτιλίσει πολύ μεγαλύτερους αντιπάλους, όπως πχ. τα λεωφορεία και τα τρόλλει.

Το ωφέλιμο πεδίο δράσης του είναι από στάση, μέχρι τα 70 χ.α.ω. όπου μετά ανεβάζει νωχελικά, σαν την εισαγωγή του Shine on you crazy diamond από Pink Floyd, με τη μέγιστη τελική που έχω δει στο υπεραισιόδοξο κοντέρ να είναι τα 120 (σε κλειστό δρόμο από επαγγελματία αναβάτη με σφάλμα ταχυμέτρου περί το 10%). Η εργοστασιακή μετάδοση του προσφέρει πολύ καλή απόκριση σε κάθε εντολή του καρπού, ενώ η κατανάλωση που έχω σημειώσει είναι μεταξύ 3,5-4 λίτρα στα 100, δεδομένου ότι πιάνω το γκριπ του γκαζιού λες και μου χρωστάει λεφτά. Μέγιστη αυτονομία με ένα ντεπόζιτο που παρατηρήθηκε ήταν τα 170 χιλιόμετρα.

Οι 14ρηδες τροχοί θέλουν λίγη παραπάνω προσοχή σε λακούβες ή φρεάτια, ενώ στις διαμήκεις κακοτεχνίες του οδοστρώματος μπορεί να αλλάξει λωρίδα εν ριπή οφθαλμού. Το μακρύ του μεταξόνιο δείχνει τις αρετές του στις “μεγάλες” ταχύτητες, δίνοντάς του εντυπωσιακή σταθερότητα, αν και το τιμόνι “ακούει” με το παραμικρό, αναμενόμενο δεδομένου το ότι είναι σχεδιασμένο για χρήση πόλης, όπου διαπρέπει. Ακόμα και φορτωμένο με τα επαγγελματικά βάρη, η προθυμία και η ευκολία του στις αλλαγές κατεύθυνσης του μέσα στην κίνηση είναι ίδια με κατσαρίδα που της έχεις ρίξει ήδη τη δεξιά παντόφλα, πράγμα που εξηγεί το γιατί έχει κάνει θραύση στους κύκλους των επαγγελματιών μοτοσυκλετιστών (διανομείς/κούριερ). Τα φρένα του είναι αρκετά δυνατά και το ABS δουλεύει υποδειγματικά, φέρνοντάς το σε πλήρη στάση τόσο γρήγορα που ο αμέσως ταχύτερος τρόπος να ακινητοποιηθείς είναι να πέσεις σε τοίχο (δεν προτείνεται)

Γεμάτο έντονες και επιθετικές γωνίες που θυμίζουν Τρανσφόρμερ, με άνετη και φαρδιά σέλα η οποία έχει από κάτω της χώρο που μπορεί να φιλοξενήσει ένα Jet κράνος ή ένα ψημένο κοτόπουλο, υπερπλήρες ψηφιακό κοντέρ με χιλιομετρητή ακόμα και για τις αλλαγές λαδιών, ενώ σου λύνει τα χέρια το ότι έχει συμβατικό τιμόνι, στο οποίο μπορείς να προσαρμόσεις άνετα οποιουδήποτε τύπου βάση για κινητό. Τα πλαστικά του έχουν άψογη συναρμογή και είναι αρκετά ποιοτικά χωρίς χαζοτριξίματα ή συντονισμούς, ενώ τα φώτα του είναι Led με πολύ σωστή δέσμη και αρκετά άνετα για νυχτερινή οδήγηση.
Στα μείον του (προσωπική άποψη) το ότι η ζελατίνα ακόμα και στην ψηλή της θέση δεν προσφέρει κάποια ανεμοκάλυψη, ενώ ο σχεδιασμός της ουράς του θα μπορούσε να έχει λίίίγη πιο πολλή φαντασία. Μεγάλη προσοχή θέλει το ότι δεν έχει συμβατικό κλειδί, καθώς αν χαθεί χρειάζεται αλλαγή όλης της κλειδαριάς, λόγω του ότι δεν προγραμματίζεται.

Στο δια ταύτα, μια επιλογή που ήρθε από το πουθενά καθώς δεν είχα στα σχέδιά μου την απόκτηση σκούτερ, έφτασε στο να είναι μία όμορφη εμπειρία που διευκολύνει στις καθημερινές μετακινήσεις με ενδεχόμενα φορτώματα, ιδιαίτερα χαμηλή κατανάλωση και ιδιαίτερη προθυμία στο να σε συνοδεύσει για μια γρήγορη βολτούλα σε καμια κοντινή ορεινή ή φυσιολατρική βολτούλα, μόνος ή με συνεπιβάτη.

Τα σκούτερ είναι εδραιωμένα στα μεγάλα αστικά κέντρα εδώ και δεκαετίες, με μόνο αντίπαλο τα παπιά, αλλά έστω και αργά, ανακάλυψα και εγώ το ότι έχουν αρετές που σου λύνουν τα χέρια, εξ ού και ο τίτλος.

Να θυμηθώ όταν ξαναπάρω μοτοσυκλέτα, ότι δεν φρενάρει με την αριστερή μανέτα…